Name,, Marcus Marcone
Age,, 35
Gender,, Male
Former Job,, Brain surgeon
P.o.b.,, Australia
D.o.b.,, August 13
Weapon,, Spear

Speed ●●○○○
Stamina ●●●●○
Agility ●●○○○
Hunting ●●●○○
Crafting ●●●○○
Fighting ●●●●○
EHBO ●●●●●

Marcus is een zelfzekere man die durft op te komen voor zijn eigen mening en zich niet snel door andere laat beïnvloeden. Hij is zelfstandig genoeg en een echte leider. Door zijn beroep kan hij goed met mensen omgaan en is hij in staat om zelfs in de moeilijkste situaties snelle beslissingen te nemen. Tegenover de mensen die dat hij vertrouwd en waar hij om geeft is hij zeer beschermend, maar bij vreemde kan het tegenwoordig anders zijn. Hij vertrouwd niet meteen iedereen, maar geeft iedereen wel een eerlijke kans om zichzelf te bewijzen. Een man van geweld is hij niet. Nog niet, maar dat zou kunnen veranderen. Het liefst zou Marcus mensen willen helpen en hij heeft het dan ook op zich genomen om een cure te vinden tegen de ziekte die heerst.

Childhood
Marcus groeide op in een liefdevol gezien als enig kind. Hij was had vaak energie voor tien en zat al van jongs af aan te sporten. Niet heel serieus in het begin, maar hij moest zijn energie kunnen uiten.
Een moeilijk kind van hij in elk geval niet. Hij zorgde niet vaak voor problemen en ziek werd hij ook niet vaak.

Adolescence
Het was rond deze periode dat hij zijn rechter been moest laten amputeren door peripheral arterial disease. Door de shock en revalidatie, gingen zijn punten op school achteruit. Ook de blikken die hij achteraf kreeg wanneer hij terug keerde naar school en de roddels die hij hoorden, maakten het moeilijk. Niet iedereen begreep hoe hij nog een chirurg kon worden, maar voor Marcus was het makkelijk; je opereerde niet met je voeten dus was er geen probleem.
Het was een zeer zware periode, maar hij trok zich er weer uit. Marcus was altijd een doorzetter geweest en zo haalde hij zijn studies.

Now
Marcus dacht dat hij problemen ging hebben met het vinden van een job, maar hij kon redelijk snel als hersenchirurg beginnen wanneer dat hij afgestudeerd was. Voor enkele jaren had hij de kans om zijn geliefde job te mogen uitoefenen.
Op de dag van de uitbraak was hij ook in het ziekenhuis. Er werd toen al verwacht dat hij erachter kwam wat er mis was met de mensen, maar hij kreeg niet genoeg tijd. De mensen die stierven en die hij moest onderzoeken, kwamen ook weer terug. Uiteindelijk waren er meer doden in het ziekenhuis dan levende. Voor een bepaalde tijd had hij zich dan ook in de operatiezaal opgesloten, tot de rust wat was terug gekeerd.

This world changed me

▼