WITH THAT SHADOW UPON THE GROUND I CAN HEAR - PEOPLE - SCREAMING OUT
It takes one to know one


 


 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 It takes one to know one

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Toothless
Toothless
Member




Aantal berichten : 8

Punten : 2

Registratiedatum : 30-10-16

Leeftijd : 27

Character sheet
Characters:

It takes one to know one Empty
BerichtOnderwerp: It takes one to know one   It takes one to know one Icon_minitimema okt 31, 2016 10:16 pm



THE MOST DANGEROUS THING IN LIFE
IS PLAYING IT SAFE

De avond
was begonnen; donkere wolken stonden aan de lucht en het leek erop dat het ging regenen. Noore struinde wat tussen de bomen door, op een paar meter afstand van de asfalt-weg, om niet op te vallen. Toen ze een paar sputters voelde deed ze snel haar capuchon op en ging opzoek naar een schuilplaats. Ze was gelukkig al een tijdje geen walkers tegen gekomen, niet sinds ze wat dieper de bossen in was gegaan. Ze moest er niet aan denken om terug te keren naar Albany. Flashbacks aan de gigantische chaos in de stad spookten nog altijd door haar hoofd - het waren geen fijne beelden. Er was een beeld dat zich maar bleef herhalen, vaak s'nachts wanneer ze niet kon slapen - haar vriend Rocky die plotseling door zijn hoofd werd geschoten. Het leek wel alsof haar geheugen haar wilde martelen. Het allerergste was nog dat ze hem niet was verloren aan de walkers - die doden vanuit hun instinct, maar door een mens; die dood vanuit zijn eigen ego. Dat zou ze nooit vergeten.
Noore hoorde het stromen van water in de verte en op goede gok vond ze daar een rivier: en een brug. Op de brug stonden verschillende lege auto's. Ze keek goed om zich heen of er niemand anders in de buurt was - en hoorde tot haar teleurstelling wat murmelende geluiden van een walker die ergens een lijk aan het verorberen was. Ze trok snel haar steekbijtel uit haar riem, twijfelde even of ze er wel op af moest gaan, totdat het steeds harder begon te regenen. Het was niet heel verstandig om in de stortregen te blijven staan. Zo stil mogelijk sprintte ze op de brug af - waar inderdaad een walker achter een auto op zijn knieën zat te eten van een slachtoffer. Voorzichtig liep ze op hem af, van achter zijn rug en toen ze dichtbij genoeg was, stak ze snel de bijtel in zijn hoofd, ongeveer bij zijn slaap. Het kostte haar wat moeite om de bijtel weer uit de schedel te trekken, waarbij ze wat bloedspetters in haar gezicht kreeg. Ze trapte nog een keer tegen de walker aan om te zien of hij nog geluid maakte - nee, deze 'dode' was nu echt dood. Nonchalant veegde ze met haar vuist wat bloed van haar gezicht. Ze checkte snel de lege auto's voor voedsel maar die waren allang leeggehaald, natuurlijk... Intussen was het zo hard gaan regenen dat ze was gaan rennen. Haar oog viel op een busje, waar ze snel insprong om niet helemaal doorweekt te raken. Ze was echter niet de enige die daar zijn schuilplaats zocht... Achter in het busje bevond zich een man, met donker zwart haar en helderblauwe ogen. Noore schrok voor een moment en hield haar bijtel voor zich uit, maar herstelde zich daarna. "Als de regen stopt ben ik weer weg," zei ze, luid en duidelijk. Een wantrouwende blik vormde zich in haar gezicht.  

It takes one to know one Tumblr_ob97wvz8X01r3dpmyo6_250
Noore Brenley | 23 | Lone wanderer | Bio


©
Terug naar boven Ga naar beneden
Pompeii
Pompeii
Admin




Aantal berichten : 137

Punten : 88

Registratiedatum : 09-10-16

Leeftijd : 24

Character sheet
Characters:

It takes one to know one Empty
BerichtOnderwerp: Re: It takes one to know one   It takes one to know one Icon_minitimema okt 31, 2016 11:18 pm

Cursed

If today was your last day, and tomorrow was too late. Could you say goodbye to yesterday? Would you live each moment like your last?

Rustig wandelde hij over de brug heen, checkte de auto's die er stonden op eventuele bruikbare spullen en werd keer op keer teleurgesteld met lege voertuigen. De meeste waren al geplunderd door andere voorbijgangers, immers was de apocalyps nu al een aantal weken bezig en waren er genoeg mensen die uit de grote steden getrokken waren. Echter waren er veel mensen op weg geweest naar New York City, want de grote steden zouden beschermd worden door het leger. Echter was veel mensen op één plaats nooit een goed idee, en al snel genoeg was er een complete chaos. Ezekiel was net op tijd uit de stad gekomen, en sinds dien had hij wat in dit gebied rondgehangen. Binnenkort zou hij echter wel terug moeten, zoeken naar wat dingen die zijn bestaan wat dragelijker konden maken.

In de verte zag hij donkere wolken aankomen, het zou strakjes flink gaan regenen. Met een rustige pas begon hij verder te wandelen, iets verderop had hij een oude bus zien staan en dat leek hem wel een geschikte plaats om in te schuilen. Erg gezond was het niet om in de regen te blijven staan, en hij wilde niet ziek worden. Uit zijn rugtas haalde hij de laatste appel die hij had, hij moest echt nodig eens nieuw eten weten te vinden. Rustig nam hij er een hap van terwijl hij de deur van de bus opende. In zijn andere hand hield hij zijn bijltje vast, je wist maar nooit of er opeens een creeper - zo noemde hij de ondode - binnen zou zitten. Dit leek niet het geval, de bus was leeg. Met een diepe zucht plofte hij neer op één van de stoelen, leunde tegen de wand aan en nam nog een hap van zijn appel, zijn bijl op zijn buik neerleggend en zijn blik voor zich uit gericht.

Bezoek had hij niet verwacht, maar dat kreeg hij dus wel. Een meisje kwam plotseling de bus binnen, en al snel had ze hem ook gezien. Ze hield haar stuk gereedschap op hem gericht, maar hij bleef kalmpjes zitten waar hij zat. "Please, ik heb ondertussen zoveel betere manieren in mijn hoofd gehad om dood te gaan, niet door zo'n zielige bijtel.." zei hij terwijl hij luidruchtig een hap nam van zijn appel en zijn helderblauwe ogen op haar gericht hield. "Be my guest," zei hij terwijl hij zijn armen kort spreidde en met zijn bijltje wat door de lucht heen zwaaide, alvorens hij ze weer liet zakken en haar met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. Alsof deze bus van hem was, niet dus.
EZEKIEL FORBES
Terug naar boven Ga naar beneden
https://thewalkingdeadrp.actieforum.com
 

It takes one to know one

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
The Walking Dead :: Hudson River :: Abandoned Buss-